Asrın Lideri ve Ekmeleddin Bey
Alışık olmadığımız türden bir seçim var önümüzde. Halk devletin en tepesinde kimin oturacağına 10 Ağustosta karar verecek. Gerçekte ise kimin “Reisi Cumhur” olacağı belli, ama hangi turda işin biteceği merak edilebilir. Tahminim bu iş ikinci tura kalmaz ama kalırsa da sonucu değiştirmez. Türkiye için asıl sorun bu seçim değil, sonrasıdır.
Ana muhalefet lideri oturduğu koltukta kalma süresini uzatmak için çatı aday tezini ortaya attı ve kendi tabanına yabancı bir adayda karar kıldı. Fakat bu durum aslında Erdoğan’ın birinci turda işi bitirmesini kolaylaştıracak bir adım oldu. Zira Ekmeleddin İhsanoğlu’nu en iyi tanıyalar, bu seçimde kendisini desteklemeyecektir, çünkü İslam İşbirliği Teşkilatı’nın (İİT) başında kendisini sevenleri fazlasıyla hayal kırıklığına uğratmıştır.
Çatı adayın kimliği ile ilgili düşüncelerimi zatı alileri İslam İşbirliği Teşkilatı Genel Sekreteri iken paylaşmıştım. Ekmel Bey, Tayyip Erdoğan’a karşı olan sağ seçmenin oylarını almak üzerine kurgulanmış bir aday ve kendisi de bu seçimde figüran olduğunu biliyor. Asrın liderine karşı seçime girmek ve kazanmayı düşünmek, sekreterya merkezli çalışan bir oluşumu yönetememiş biri için sadece hayal olabilir. Zâtı Âlîleri İİT Sekreteryası’nın hakkını veremeyerek ümmete karşı zaten büyük bir vebale girmiştir. Bir de bu ülkenin tepesinde yer alması durumunda 21. asır ülkemiz için kayıp yüzyıllar arasındaki yerini alacaktır. Bu halk buna müsaade etmez ve etmeyecektir.
Muhalefetin düşünemediği veya hesap edemediği şey aslında ülkenin iki partili bir yapıya evrildiği gerçeğidir ve bu durum gelecekte en çok MHP’yi etkileyecektir. MHP açısında seçimin ikinci tura kalması ihtimali daha da karmaşık bir durumdur zira HDP oyları belirleyici olacak demektir. Bu da kimin siyaset yaptığını göz önüne seren bir gösterge olarak değerlendirilebilir.
Kılıçdaroğlu, Ekmeleddin Bey sayesinde koltuğunu bir süre daha koruyabilir mi bilemem, ama CHP tabanında “partimin adayı seçilse bana veya siyasi düşünceme ne katkısı olur?” sorusunu kendisine soracakların olduğu muhakkaktır. Muhalefet, sadece Recep Tayyip Erdoğan’a kaybettirmek üzerine çaba sarf etmenin siyaset yapmak olmadığını anlamadıkça, seçim kazanamayacatır.
Türkiye Cumhuriyeti 12. Cumhurbaşkanlığı Recep Tayyip Erdoğan’a şimdiden hayırlı olsun. İşin bundan sonraki kısmı hayli önemli, zira Cumhurbaşkanı ile AK Parkti’nin nasıl çalışacağıdır. Recep Tayyip Erdoğan sonrası AK Parti’nin sınavı önemlidir, zira bu partinin dava partisi mi yoksa sıradan bir parti mi olduğunu o zaman göreceğiz. Bu kadrolar içerisinde Erdoğan sonrası sivrilmeye çalışanlar olacaktır ve Erdoğan ile partisinin arasına nifak sokmak isteyenler dört gözle 11 Ağustos’u beklemektedir.
Ben şahsen Recep Tayyip Erdoğan’ın adaylığına risklerden dolayı sıcak bakmadım ve Abdullah Gül’ün Başbakan olarak devam etmesine de sıcak bakmıyorum. Benim hayalim hem Abdullah Gül’ün hem de Recep Tayyip Erdoğan’ın uluslararası örgütlere genel sekreter olmalarından yanaydı fakat son 12 yıl iktidar için iç de ve dış da kolay geçmedi. Eğer gezi olayları ve Aralık darbeleri olmamış olsaydı bugün dünyanın gündemini oluşturan ve Birleşmiş Milletler’in, NATO’nun durumunu ve konumunu tartışan bir atmosfer bulurduk. Güçlü Türkiye’ye sadece bir adım kalmıştı ki; batılılar ve yerli işbirlikçileri ülkemizi ve İslam ülkelerini karıştırma yoluna gittiler. İİT’nın Genel Sekreteri İhsanoğlu da bu süreçte batının değirmenine su taşıyanlardandı. Bu adamların yapamadığı tek şey Tayyip Erdoğan’ı diskalifiye etmek. Eğer AK Parti de onu yok etmeye çalışanlar arasında yer alacaksa, o zaman dava falan kalmaz. Bundandır ki kimin başbakan olacağı son derece önemli ve bu makam Sayın Ahmet Davutoğlu’na kalırsa yanlış bir seçim olmaz. Özellikle Aralık darbe girişimlerinde Başbakanın yanında sapasağlam durmuş ve egoları ile değil ülkenin geleceği için çalışan bir şahsiyet o makama yakışır. AK Parti, parti olarak Cumhurbaşkanının yanında kenetlenmiş bir duvar gibi saf bağlayarak sapasağlam durursa kendileri dava partisi olacaktır.