Sevincimiz Yüreğimizden Büyük
Sevincimiz Yüreğimizden Büyük
Neredeyse bir yıla yakın bir süredir ülkeyi esir alan seçim fırsatçılığı sezonu sonunda kapandı.
Ergenlik tripleriyle “nasıl salladık ama” diyecek kadar ülkeye ve millete düşman seremoniler gördük.
Terörden nemalanan, terörü şirin gösteren içi karanlık dışı aydın sözde vatan sevdalılarını tanımış olduk.
Bu ülkenin cumhurbaşkanına arkasına ABD ve Almanya büyükelçilerini alıp posta koymaya kalkan bağımsız(!) medya patronlarımızı tanımış olduk.
Dini bir cemaat olduğunu iddia edenlerin siyasal bir cemaat gibi üstelik bir batı taşeronu siyasal cemaat gibi her şeyi mubah gören bir saldırganlıkla ülkemize ve ülke imajımıza zarar verişine şahit olduk.
Sazla, ekşi sözlükle algı yönetip sevimli tip olmaya çalışanların göz göre göre gençlerimizi nasıl kandırdığını gördük.
Bitti mi? Bitmedi.
Bu saydıklarım içeride olanlar.
Ya İslam coğrafyasına ve dış politikamıza verilen zararlar.
Mısırdaki, Suriye’deki, Filistin’deki bütün mazlumların ahı biliniz ki, bu malum ittifakın boynunadır.
Bu seçim sadece bir iç politika meselesi değildi elbet.
Belki de neredeyse yüzde yüz dış politika meselesiydi.
Cumhurbaşkanımızı devirme hırsıyla bu ittifakı örgütleyenleri milletimiz affetmediği gibi tarih de affetmeyecektir.
Milletimiz yüzyıl öncesinin batı tiyatrosunu yüzyıl sonra tekrar sahneye koydurtmadı.
Yani Abdülhamit ikinci kez devrilmedi.
Halk hükümetinin yanında olduğunu gösterdi ve tekrar güvenoyu verdi.
Ama bu seçimden çıkarılması gereken dersler de var.
Millet hafızasını hafife alan milletvekili adaylarından vazgeçildiği gibi aynı genetiğe sahip bürokratlardan da vazgeçilmelidir.
Değer yargılarımıza ters, değil muhafazakâr normal etik normlarından bile haberi olmayan bazı bürokratik yapılar tasfiye edilmelidir.
Paralel yapı güdümündeki bürokratik kadro operasyon yapamaz hale getirilmelidir.
Terör sempatizanı yapılar devlet içerisinden temizlenmelidir.
Ve asıl önemlisi Türkiye yüzyıl sonra tekrar küresel vizyonuna geri dönüp mazlum milletlerin hâmisi olmalıdır.
Savaşın zorluğu asıl savaşı kazanınca başlar.
Sevincimiz yüreğimize sığmıyor.
Sevincimiz yüreğimizden büyük!
Eminim diğer ülkelerin mazlumları bizden daha çok seviniyordur.
İktidardan tek isteğimiz var; sevinçlerimiz hüzne dönüşmesin…